3 dagen Kibera

Workshop dag 1 was heel bijzonder! Zoals de eerste keer in de sloppenwijk werden we geleid door een gids naar de school in Kibera. De meiden zaten al in het scheikunde lokaal op ons te wachten. Een lokaal gebouwd van golfplaten, hout en klei, er zat zelfs een metalen deur tussen de deurpost. Piepend en krakend ging de deur open. Daar zitten ze dan, 1 voor 1 verlegen en afwachtend, ik vond het stiekem ook wel spannend! Gelukkig hoefde ik niet het spits af te bijten. Twee meiden van de groep hadden een aantal spelletjes voorbereid om kennis te maken met de meiden. Ontzettend leuk om te zien hoe enthousiast, ondanks de verlegenheid, ze reageerden op de spelletjes. Onderwijl stond er een jongetje net als manneke pis op het schoolplein in volle glorie in het greppeltje te plassen op het schoolplein, tjaa, waar anders?! De tweede workshop ging over het ontwerpen van een magazine, heel tof hoe gemotiveerd deze meiden omgingen met de info die ze kregen en gelijk aan het werk gingen in groepen. Ook was hier al te zien hoe groot de achterstand in mindset en onderwijs is. Na de ochtendworkshop en de lokale lunch in een soort golfplatencontainertje van 4 bij 4 waar de vliegen hun alhambra hadden geclaimd. liepen we weer terug naar de school. De beurt was aan mij en Laura, de dame waarmee ik de workshop ging geven. The Cup song, dat is waar we mee begonnen. We hadden 20 kleurrijke bloemetjes bekers uitgedeeld. Hier kon je de muzikale feeling van de afrikanen heel goed in terug zien, ze hadden binnen een kwartier de cup song zo goed als onder de knie. Het was onwijs gezellig en toch mentaal uitputtend vanwege alle indrukken die je te zien krijgt op zo'n dag. Ook dag twee was ontzettend leuk. Het werd al een soort van ritme om ons daar te begeven op school. We hebben een theater/drama workshop gedaan en een workshop handmassage. Dat was best intiem, de meiden van de school associeerden het trekken aan de vingers gelijk al met "milking a cow". Schitterend. Er kwam tussendoor nog een groep met twee nederlandse gezinnen langs die door afrika trokken en dus ook een tour door Kibera deden. Tevens een indrukwekkende dag. Nummero 3 was heel bijzonder. Een dame uit onze groep durfde een workshop te geven over HIV/AIDS. Het was een voorlichting. Bananen en condooms vlogen in het rond. Een grote gezelligheid met een zeer serieuze tint eraan, erg interessant. Bij de lunch zaten er zo'n 14 kinderen bij ons aan tafel van 3 tot 10 jaar die ons eten van het bord zaten te staren, best ongemakkelijk maar dit word kennelijk geaccepteerd in sloppenwijken ivm met de armoede. het waren bruine bonen met hele harde stukken mais en het was echt te veel. we hebben alle overige beetjes mogen verdelen over 14 bordjes en aan de kinderen mogen geven. op een rijtje zaten ze daar. de kinderen in Nederland zouden dit nooit hebben opgegeten en doen alsof de wereld zou vergaan als ze het wel op zouden moeten eten, deze kinderen schoven het naar binnen alsof hun leven ervan af hing. vond het moeilijk om te zien en te beseffen dat dit misschien wel hun enige warme maaltijd zou zijn op een dag. Blij dat ik mijn lunch niet had opgegeten. De workshop in het tweede dagdeel ging over creatief recyclen. De meiden kregen allemaal een katoen tasje waar ze hun naam of iets anders op mochten borduren van gerecycled afval zoals, snoeppapiertjes, plastic tasjes, knopen enz. Ze kregen allemaal een eigen naald. Wat waren ze allemaal trots toen ze hun tas af hadden. Hopelijk zien we as zaterdag, als we er weer zijn, er mee rondlopen. Toen het eind vd middag was aangebroken was ik best moe. Ik heb samen met wat andere meiden uit onze groep de kinderen op het pleintje nog vermaakt. Gevoetbald, gekieteld, tikkertje gedaan, wat heb ik veel witte tanden gezien van al hun lachjes, mooi dat ik daar wat aan bij mocht dragen. Wat ik zo apart vond was dat ik me op de derde dag al weer veel meer geaccepteerd voelde. Ik wist de weg van waar we werden afgezet, ik wist welk lokaal, ik mocht de kinderen op schoot en kreeg regelmatig een spontane knuffel van een meisje van de school. Wat een bijzondere mensen. Ze zijn onwijs gedreven om iets van hun leven te maken. Ik zag dan ook een mooie zin staan op een muurtje toen we naar huis reden: " Focus on your potential, not your problems" that's the spirit, vind je ook niet? De volgende dag zijn we bij het kantoor van Oxfam Novib geweest en een bezoekje gedaan aan de NL Ambassade in Nairobi, ik vond het heel interessant om de organisaties van dichtbij te mogen horen en bekijken. Ik weet ook nu beter waar Oxfam voor staat en wat zij voor Afrika, samen met andere organisaties, doet en ik ben positief. Overall een leerzame, tevens mentaal uitputtende week. Ik heb vannacht dan ook bijna 9 uur geslapen. Heerlijk! Vandaag (vrijdag) is er besloten dat het suikerfeest gevierd word dus alles is dicht. Een vrij dagje voor ons